Gele route - Sterrebosroute Veenhuizen
Deze 'Gele route -Sterrebosroute Veenhuizen' is een bewegwijzerde route van 5 km en voert je door en om Veenhuizen. Veenhuizen was een kolonie van de Maatschappij van Weldadigheid, opgericht in 1818. In totaal bestond het uit 7 koloniën; in Nederland en België. In Veenhuizen werden met name armen en wezen gehuisvest. In het landschap en de gebouwen zie je deze bijzondere geschiedenis meteen terug. De route is niet overal verhard.
Parkeren en OV
De route start bij Veenhuizen Boeit aan de Oude Gracht 40 in Veenhuizen. Hier is ook parkeergelegenheid. Kom je met het OV naar Veenhuizen? Stap dan uit bij bushalte Generaal van den Boschweg, dan is het nog 15 min. lopen naar het startpunt. Plan hier je reis.
Bewegwijzering
De route is bewegwijzerd met gele paaltjes.
Honden
Honden mogen mee mits aangelijnd.
Eten & drinken
Wil je wat eten of drinken tijdens deze wandeling? Dat kan bij verschillende horecagelegenheden in Veenhuizen.
Neem alvast een kijkje
-
-
-
5
Dit ga je zien
9341 AB Veenhuizen
Tourist Info Veenhuizen
Tourist Info VeenhuizenOude Gracht 40
9341 AB Veenhuizen
Het einde zoek op het Vierde Gesticht
Het einde zoek op het Vierde GestichtVeenhuizen
9341 AB Veenhuizen
Beschrijving
9341 AB Veenhuizen
Extra info
1815. Nadat Napoleon de Slag bij Waterloo heeft verloren heerst er, vooral in de steden, grote armoede in Nederland. Generaal Johannes van den Bosch richt de Maatschappij van Weldadigheid op om arme mensen ‘te verplegen tot een beter bestaan’ en om hen een beroep te leren zodat zij kunnen voorzien in hun eigen onderhoud.
Er worden zeven Koloniën van Weldadigheid opgericht: vijf in de Noordelijke Nederlanden (Frederiksoord, Willemsoord, Wilhelminaoord, Ommerschans en Veenhuizen) en twee in de Zuidelijke Nederlanden (Wortel en Merksplas). Landlopers, arme gezinnen, bedelaars en ook weeskinderen worden er zowel vrijwillig als gedwongen opgenomen.
Veenhuizen is de zesde kolonie en wordt in 1823 opgericht. Er worden drie gestichten gebouwd waar het personeel en de verpleegden (zoals de armen en wezen worden genoemd) wonen en werken. In 1859 gaat de Maatschappij van Weldadigheid failliet en neemt de Staat der Nederlanden Veenhuizen over.
Vanaf 1875 gaat het beheer van Veenhuizen naar Justitie en wordt Veenhuizen omgevormd tot een gevangenisdorp. Net als de kolonie Veenhuizen is ook het gevangenisdorp zelfvoorzienend. Justitie verplicht haar personeel in het dorp te wonen. Andere mensen zijn niet welkom, tenzij ze een goede reden hebben voor een bezoek aan Veenhuizen.
De architecten Johan Frederik Metzelaar (tot 1883) en daarna zijn zoon Willem Cornelis ontwerpen de gebouwen voor een compleet dorp met respect voor de bestaande landschapsstructuur. Door het gebruik van maar zeven woningtypes ontstaat een grote eenheid, wat het dorp een unieke uitstraling geeft. In dezelfde stijl worden o.a. het hospitaal, de elektriciteitscentrale, scholen, kerken en het slachthuis gebouwd.
De woningen weerspiegelen de hiërarchie binnen Justitie: de locatie, de vorm, de grootte en de tuinaanleg zijn indicaties van de sociale status en de rang.
Op een aantal woningen staan opvoedkundige teksten of teksten die verwijzen naar de functie van de bewoners. Sommige woningblokken hebben op de zijgevel een letter- of cijferaanduiding.
Jarenlang blijft Veenhuizen een gevangenisdorp waar buitenstaanders niet welkom zijn. Een dorp met eigen regels, een strikte hiërarchie, een uitzonderlijke architectuur en een bijzondere landschappelijke inrichting. Omstreeks 1985 wordt Veenhuizen vrij toegankelijk en trekt Justitie zich langzaam maar zeker terug uit het sociale leven van Veenhuizen met als gevolg dat veel gebouwen leeg komen te staan en de gevangenissen rondom van hekken worden voorzien.
Dankzij de inspanningen van verschillende partijen en overheden heeft Veenhuizen, in juli 2021, de UNESCO Werelderfgoed status gekregen.
Deze route kan het gehele jaar gewandeld worden. Wel voert de wandelroute deels over onverharde paden. Wij raden je dan ook aan goede, waterdichte, schoenen te dragen.
9341 AB Veenhuizen